Gesteriliseerd, gecastreerd & loopsheid
Graag willen wij weten bij het reserveren of uw huisdier gesteriliseerd of gecastreerd is.
Op dit moment zitten wij VOL voor niet gecastreerde reuen.
Als uw hond loops is nemen wij deze niet op, als zij net loops is geweest of wordt dient u dat te melden!
Indien uw hond nog niet eerder in ons pension is geweest adviseren wij om hem/haar een testdag (gratis) te laten meedraaien. Dan kunnen wij aan elkaar wennen.
Op deze dag observeren wij uw hond en kijken wij hoe hij omgaat met zijn soortgenoten en zich gedraagt in pension. U krijgt van ons een helder advies of het wel of niet verstandig is om uw hond onder te brengen in een dierenpension. Daarnaast kunt u bij thuiskomst zelf zien hoe uw hond het heeft ervaren.
Onze doelstelling is om uw hond het naar de zin te maken!
Het hiernaast bijgevoegde LICG informatie bulletin is een dowload. Als u daar op klikt dan komt het bulletin in uw download map
Sterilisatie van de teef
De meeste Nederlandse honden worden gesteriliseerd. De sterilisatie van een teef heeft voor- en nadelen. Eigenlijk zou je het een castratie moeten noemen. Hieronder vind u informatie om een goed overwogen keuze te maken.
Eerste loopsheid hond
De eerste loopsheid zien we meestal tussen de 6 en 18 maanden.
Loopsheid hond
Tijdens de loopsheid verliest een teef bloederig vocht uit de vagina. De vulva is gezwollen en uw hond is aantrekkelijk voor reuen. Gemiddeld worden niet-gesteriliseerde teven elke 7 maanden loops (met een normale variatie van 4-12 maanden).
- In de eerste fase van de loopsheid verliest de teef bloed, maar ze wil nog niets van de reu weten. Deze periode duurt gemiddeld 9 dagen (variatie 3-17 dagen).
- In de periode daarna accepteert de teef (meestal) een dekking. Ook deze periode duurt bij de gemiddelde teef 9 dagen (variatie 3-21 dagen). De zwelling van de vulva en de uitvloeiing neemt meestal af. In deze periode is de teef vruchtbaar.
- In de 70 dagen durende fase die hierop volgt, produceert elke teef, zwanger of niet, het zwangerschapshormoon progesteron.
Schijnzwangere hond
Na 70 dagen neemt de hoeveelheid progesteron af.
De zwangere teef zal bevallen.
De niet-zwangere teef wordt schijnzwanger. Ze vertoont hetzelfde gedrag als de bevallen teef: nesteldrang, de melkklieren kunnen opzwellen, soms zelfs melk geven. In sommige gevallen gedraagt de teef zich zo vervelend dat u de hulp van een dierenarts moet inroepen. Er bestaan medicijnen die de verschijnselen van schijnzwangerschap verminderen.
Geslachtshormoonvrije periode
Na de schijnzwangerschap gaat de teef een periode in waarin nauwelijks vrouwelijke hormonen worden geproduceerd. Na 1 tot 9 maanden zal ze weer loops worden.
Overgang
De oudere teef komt niet in de overgang. Wel kan de cyclus minder regelmatig worden en kan ze minder vaak loops worden.
Redenen voor sterilisatie hond
Bij een sterilisatie van de teef worden de eierstokken verwijderd. Als alleen de eileiders zouden worden afgebonden, zoals bij de vrouw, zou de teef alleen onvruchtbaar worden. De belangrijkste redenen om een teef te steriliseren zijn:
- U wilt geen pups
- U wilt geen loopse hond
- U heeft veel last van de schijnzwangerschap van uw hond
Medische voordelen van sterilisatie
De medische voor- en nadelen van sterilisatie zijn slecht onderzocht. Artikelen spreken elkaar tegen en betrouwbare cijfers ontbreken.
– Baarmoederontsteking
- Ongeveer een kwart van alle niet-gesteriliseerde teven krijgt op de leeftijd van 10 jaar een baarmoederontsteking.
- Dit is een ernstige, potentieel dodelijke aandoening.
- Een gesteriliseerde teef kan geen baarmoederontsteking krijgen.
– Melkklier tumoren
- Sterilisatie voor de eerste loopsheid zou de kans op melkklier tumoren met meer dan 90% verminderen.
- Na elke loopsheid neemt de kans op een melkklier tumor op latere leeftijd toe.
- Na de 5e loopsheid zou een sterilisatie geen positief effect hebben op de kans op melklier tumoren, hoewel onderzoeken elkaar op dit gebied een beetje tegen spreken.
- Recent onderzoek laat zien dat na sterilisatie op latere leeftijd wel de kans op nieuwe melkklier tumoren minder wordt, maar niet dat gesteriliseerde dieren daardoor langer leven.
– Suikerziekte
- Het zwangerschapshormoon progesteron zorgt voor een verhoogde suikerproductie in het lichaam.
- Dit kan suikerziekte veroorzaken.
- Dit kan suikerziekte ontregelen. Teven met suikerziekte moeten om die reden gesteriliseerd worden.
Medische nadelen van sterilisatie
De medische voor- en nadelen van sterilisatie zijn slecht onderzocht. Artikelen spreken elkaar tegen en betrouwbare cijfers ontbreken.
– Operatierisico
- Bij elke operatieve ingreep kan er iets misgaan. Over het algemeen vallen de risico’s mee, maar het zal maar net uw hond zijn die complicaties krijgt.
– Incontinentie & blaasontsteking
- Incontinentie is een vervelend probleem. Het komt met name voor bij gesteriliseerde teven, minder bij intacte teven en reuen.
- De kans op incontinentie is groter bij grotere rassen en bij honden met een staartamputatie.
- Het tijdstip van sterilisatie lijkt geen effect te hebben op de kans om incontinent te worden.
– Vetzucht
- Gesteriliseerde teven hebben minder eten nodig dan niet gesteriliseerde teven. Als de hoeveelheid voer na de operatie niet wordt verminderd, zal de teef aankomen.
– Slechte vacht
- Sommige eigenaren van langharige hondenrassen geven aan, dat de kwaliteit van de vacht van hun hond na sterilisatie afnam. Kammen was niet meer mogelijk.
– Tumoren
- Er zijn artikelen die aangeven dat gesteriliseerde teven meer tumoren krijgen. Andere artikelen beweren dat dit komt, omdat gesteriliseerde teven ouder worden.
– Orthopedische klachten
- gesteriliseerde teven groeien langer door dan ongesteriliseerde teven. Kruisbandproblemen zouden vaker voorkomen bij gesteriliseerde teven.
Wanneer sterilisatie
Een sterilisatie kan het best worden uitgevoerd in de geslachtshormoonvrije periode. De doorbloeding van de eierstokken en baarmoeder is in die periode laag. De kans op complicaties is daarom het kleinst.
Wetenschappers zijn het niet eens over de leeftijd waarop teven het best gesteriliseerd kunnen worden.
Castratie van de reu
Heeft U er wel eens over nagedacht uw hond te castreren? Maar u weet niet of u wel de juiste beslissing maakt? Of u bent bang geworden van alle indianenverhalen? Wij hebben voor u een aantal overwegingen op een rij gezet.
Castratie kan ervoor zorgen dat uw hond een aangenamer en minder dominante huisgenoot wordt. Wilt u zeker weten of castratie het gewenste effect heeft, dan kan een chemische castratie meer duidelijkheid verschaffen.
Castratie
Castratie is de meest gebruikte term voor de verwijdering van de testikels van de reu. Bij de teef wordt vaak gesproken over sterilisatie. Feitelijk is deze term niet juist en zouden we hier moeten spreken van castratie van de teef.
Castratie voor een aangenamer gezinslid
- Zonder de bekende paringsdrang kan uw hond een aangenamer huisdier worden.
- Minder weglopen en geen ongewenste serenades meer.
- De gecastreerde reu produceert minder pussige uitvloeiing uit de penis en heeft minder neiging in en om het huis een territorium af te bakenen.
- Gecastreerde honden zijn aanhankelijker en gemakkelijker in de omgang met mensen, maar ook met andere honden.
Castratie tegen dominantie
Castratie kan ervoor zorgen dat uw hond rustiger en minder dominant wordt. Het kan, maar het hoeft niet! We mogen aangeleerd gedrag en gedrag als gevolg van mannelijk hormoon niet met elkaar verwisselen. Als u wilt weten of het gedrag aangeleerd of hormonaal is kunnen wij uw hond een implantaat (suprelorinchip) geven. Dit implantaat onderdrukt tijdelijk de productie van mannelijk hormoon. Gedraagt uw hond zich na het plaatsen van het implantaat zoals u dat graag zou willen, dan is castratie een goede optie. Is er geen verandering, dan kunt u beter met het gedrag van uw hond aan de slag!
Castratie voor een gezondere hond?
Daar waar bij teefjes in verband met de gezondheid geadviseerd wordt voor de eerste loopsheid te steriliseren, is er medisch gezien geen reden om een hond op jonge leeftijd te castreren. Op latere leeftijd kunnen er wel medische redenen zijn voor castratie. Prostaatproblemen, testikeltumoren en bepaalde tumoren aan de anus zijn daar voorbeelden van.
Castratie, sterilisatie en het fabeltje van overgewicht.
Sommige honden kunnen de neiging hebben om wat in gewicht aan te komen na sterilisatie of castratie. Dit kan echter eenvoudig tegengegaan worden. Na de ingreep komt de stofwisseling op een lager niveau te liggen. Honden die dan hetzelfde blijven eten houden meer energie over wat opgeslagen kan worden in vet. Dit betekent dat een hond na sterilisatie of castratie gewoonweg minder voer of een voeder met een lager energiegehalte nodig heeft.
De risico’s
Aan de ingreep zijn eigenlijk geen risico’s verbonden. Castratie is een standaardingreep die onder algehele narcose gebeurt. Om het narcoserisico tot nagenoeg nul te reduceren gebruiken dierenasrtsen de modernste en veiligste methoden en narcosemiddelen van dit moment.
De ingreep
Castratie kan vanaf 6 maanden leeftijd. Er wordt een kleine snede voor het scrotum gemaakt, waarna de testikels verwijderd worden. Uw hond kan dezelfde dag weer naar huis. Door de kleine snede en de onderhuidse hechtingen is een vervelende kap meestal niet nodig. Veelal na 10 dagen wordt de wond gecontroleerd.
